DZIEKAN i RADA WYDZIAŁU INFORMATYKI, ELEKTRONIKI I TELEKOMUNIKACJI AKADEMII GÓRNICZO-HUTNICZEJ im. ST. STASZICA W KRAKOWIE |
|
---|---|
zapraszają na publiczą dyskusję nad rozprawą doktorską mgr inż. Kamila Żyły |
|
INŻYNIERIA BUDOWY APLIKACJI STEROWANYCH MODELAMI Z DZIEDZINY KOMUNIKACJI PERSONALNEJ | |
Termin: | 26 października 2018 roku o godz. 13:00 |
Miejsce: | Centrum Informatyki AGH, s. 1.20 ul. Kawiory 21, pawilon D-17 |
PROMOTOR: | Prof. zw. dr hab. inż. Krzysztof Zieliński, Katedra Informatyki, Wydział Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji AGH |
RECENZENCI: | Prof. zw. dr hab. inż. Roman Wyrzykowski, Politechnika Częstochowska |
Prof. zw. dr hab. Maciej M. Sysło, Uniwersytet Mikołaja Kopernika | |
Z rozprawą doktorską i opiniami recenzentów można się zapoznać w Czytelni Biblioteki Głównej AGH, al. Mickiewicza 30 |
mgr inż. Kamil Żyła
Promotor: prof. dr hab. inż. Krzysztof Zieliński (AGH)
Dyscyplina: Informatyka
Zwiększający się dostęp do urządzeń służących do porozumiewania się na odległość pomiędzy ludźmi (smartfonów, inteligentnych zegarków, telewizorów, itp.) przyczynił się do wykształcenia całej dziedziny, która się z tym wiąże – dziedziny komunikacji personalnej. W niniejszej pracy jest ona rozumiana w sensie wykorzystania w komunikacji urządzeń komputerowych o charakterze personalnym i jest organizowana na poziomie człowiek-komputer. Postępująca informatyzacja i technokratyzacja społeczeństwa, a także nasycenie rynku sprzętem, wymaga (skłania do poszukiwania) nowych metod wytwarzania oprogramowania, które pozwoliłyby zaangażować osoby o ograniczonej wiedzy technicznej (w szczególności programistycznej) albo w charakterze ekspertów dziedzinowych, albo samodzielnych twórców. Jednym z rozwiązań są graficzne języki modelowania, w szczególności takie, które pozwoliłyby na tworzenie opisu funkcjonalności w sposób niezależny od różnorodnych platform sprzętowych, skupiając się na idei aplikacji, a nie na jej szczegółach implementacyjnych, a jednocześnie kompleksowo adresowałyby bogatą funkcjonalność dziedziny. Dzięki temu można by uzyskać lepsze wykorzystanie wiedzy, a po dostarczeniu kompilatora dla języka potanić i upowszechnić samodzielne wytwarzanie aplikacji codziennego użytku. Takie języki modelowania nabierają szczególnego znaczenia w dobie „Internetu rzeczy” (ang. Internet of Things), gdzie wobec nasycenia inteligentnym sprzętem, konieczne staje się umożliwienie jego programowania odbiorcom bez umiejętności programistycznych. Stanowi to dodatkową motywację dla tej pracy.
U podstaw koncepcji nowego języka modelowania powinna leżeć próba wyeliminowania wad dostępnych narzędzi, z czego najważniejsze kwestie dotyczą: zapewnienia znacząco lepszego (najlepiej kompletnego) pokrycia dziedziny komunikacji personalnej; zdefiniowania graficznej notacji pod kątem osób nietechnicznych; znaczącej poprawy zwartości reprezentacji pojęć dziedziny; otrzymywania modelu wykonywalnego, jako rezultatu procesu modelowania; umożliwienia rozszerzalności języka i jego implementacji; zapewnienia interoperacyjności implementacji języka, która umożliwiłaby cykl przekształceń prowadzący od modelu do gotowej aplikacji.
– Teza rozprawy:– Jako tezę niniejszej rozprawy doktorskiej autor przedstawia następujące twierdzenie:
Jest możliwe zbudowanie graficznego języka modelowania, kompletnego z punktu widzenia dziedziny tworzenia aplikacji do komunikacji personalnej i umożliwiającego zwartą reprezentację jej problemów, przy jednoczesnej łatwości użycia.
Głównym osiągnięciem autora jest nowy graficzny język modelowania, dedykowany dziedzinie komunikacji personalnej, o rozszerzalnej strukturze i składni umożliwiającej zawarcie w modelu całości informacji potrzebnej do uzyskania działającej aplikacji dla konkretnej platformy docelowej. Zakres adresowanych pojęć komunikacji personalnej jest unikalny w skali zidentyfikowanych języków modelowania. Zaproponowano również zestaw autorskich metryk pozwalających na porównywanie, w aspekcie ilościowym, języków modelowania o skrajnie różnej filozofii działania w aspektach: kompletności modelu, szybkości modelowania, rozmiaru modelu i poprawności modelu. Wreszcie należy wymienić opracowanie metodyki badań, w obszarze inżynierii oprogramowania, mającej na celu ocenę i walidację zaproponowanego języka modelowania, a także jego praktyczną weryfikację przy pomocy autorskiego edytora oraz procedury badawczej. Należy zaznaczyć, że intencją autora jest zdefiniowanie (zaprojektowanie) języka w sposób, który umożliwia opracowanie jego pełnej implementacji. Natomiast implementacja wykonana przez autora jest zawężona do zakresu wystarczającego dla zweryfikowania sformułowanej tezy.
Zaproponowany język modelowania wpisuje się w trend tzw. demokratyzacji tworzenia oprogramowania. Nie ma on na celu zastąpienia sprawdzonych narzędzi używanych w przemyśle, służących do wytwarzania oprogramowania i specyfikowania wymagań we współpracy z klientami. Służy raczej wykorzystaniu zalet modelowania do włączenia osób o ograniczonej wiedzy technicznej w proces wytwarzania oprogramowania, jako samodzielnych twórców aplikacji codziennego użytku albo ekspertów dziedzinowych, umożliwiając poniekąd zamianę zagadnienia programistycznego na projektowe. Innymi obszarami zastosowania mogłoby być: szybkie prototypowanie aplikacji, z uwzględnieniem częściowej generacji kodu, jak również początkowe etapy dydaktyki programowania.